Wednesday, December 20, 2006

വിലാപം!

ഞാന്‍ നിനക്കു തന്ന എഴുത്തുകളില്‍
എന്റെ ആത്മാവിന്റെ കയ്യൊപ്പുണ്ടായിരുന്നു

നാം എന്നും രണ്ടാവുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു..
ഒന്നായവര്‍ക്കല്ലേ, ആ സ്വപ്നം കാണാന്‍ കഴിയൂ..


വിട്ടുപോകാന്‍ കഴിയുന്നത്,
കൂടിച്ചേര്‍ന്നവര്‍ക്ക് മാത്രമാണ്..


നീ നദിയായിരുന്നപ്പോള്‍
ഞാന്‍ അതിലെ ഓളങ്ങളായിരുന്നു..

എന്റെ അനക്കങ്ങള്‍, നിന്നെ-
അലോസരപ്പെടുത്താതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..
പക്ഷേ, നിന്റെ അനക്കങ്ങള്‍ ,
എന്നെ ഉലച്ചിരുന്നു..

നീ ഇനി എന്തൊക്കെ ആയി മാറിയാലും,
എനിക്ക് നീ, നീ തന്നെയാണ്!

6 comments:

അമല്‍ | Amal (വാവക്കാടന്‍) said...

എന്റെ പുതിയ പോസ്റ്റ്..

ഗദ്യവുമല്ല.. എന്നാല്‍ പദ്യവുമല്ല..

വിരഹ കാമുകന്‍..

സു | Su said...

നന്നായി. എന്നും ഒരാള്‍ ഒരുപോലെ ആയി ഇരിക്കട്ടെ. മനസ്സിലെങ്കിലും.

സുല്‍ |Sul said...

“തിരയും.... തീരവും....
ചുംബിച്ചുറങ്ങീ...”

അതു കഴിഞ്ഞൊ, എന്നാ രണ്ടൊ മൂന്നോ ആയിക്കൊ വാവക്കാ.

-സുല്‍

ഇട്ടിമാളു അഗ്നിമിത്ര said...

പിന്നെ അത്രക്കകന്നുപോയ് നമ്മള്‍ രണ്ടും .. അങ്ങിനെ ആണോ?

mydailypassiveincome said...

കഷ്ടം! സാധാരണ എല്ലാവരും ഒന്നാകുന്നതാ സ്വപ്നം കാണാറ്. :)

അമല്‍ | Amal (വാവക്കാടന്‍) said...

സൂചേച്ചി:
ആശംസകള്‍ക്ക് നന്ദി :)

സുല്‍:
ആലിംഗനങ്ങളില്‍ മുഴുകീ...കീ..കീ...
;)
നന്ദി സുല്‍.

ഇട്ടിമാളൂ:
ഏതാണ്ടങ്ങനെയൊക്കെത്തന്നെ!
നന്ദി കമന്റിയതിന്

മഴത്തുള്ളീ:
ഇതിനു മുന്‍പത്തെ പോസ്റ്റ് വായിച്ചിരുന്നോ?
അതിന്റെ തുടര്‍ച്ചയാണിത്.. :)
നന്ദി..